Sjálf-dauðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjálf-dauðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sjálf-dauðr

adj. ‘self-dead,’ having died a natural death, Nj. 56: of cattle = svidda, the flesh of which cannot be eaten, Stj. 61.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛅᛚᚠ-ᛏᛅᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich