Sjálf-görr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjálf-görr" (lub sjálf-gǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sjálf-görr (sjálf-gǫrr)

adj. self-made; með sjálfgörum sigri, with an easy victory, Hkr. iii. 156.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sjálf-görr może być bardziej dokładnie napisane jako sjálf-gǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛅᛚᚠ-ᚴᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich