Sjálf-leyfðr
Słownik staronordyjski - sjálf-leyfðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjálf-leyfðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sjálf-leyfðr
- (-lofaðr), part. ‘self-allowed,’ requiring no special licence, H. E. i. 394.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛅᛚᚠ-ᛚᛁᚢᚠᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)