Sjöfn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjöfn" (lub sjǫfn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sjöfn (sjǫfn)

f. [sjafni, sefi], one of the goddesses, Edda.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sjöfn może być bardziej dokładnie napisane jako sjǫfn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚢᚠᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich