Sjúk-leikr

Słownik staronordyjski - sjúk-leikr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjúk-leikr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sjúk-leikr
m. and sjúk-leiki, a, m., the weak form prevails in old writers:—sickness, Fms. vi. 156, 158, viii. 443, ix. 501, Rb. 336, Sks. 105, Jb. 114, Anecd. 2, K. Á. 104, passim.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚢᚴ-ᛚᛁᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Anecd.
Anecdoton. (H. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back