Skaða
Słownik staronordyjski - skaða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skaða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo skaða może oznaczać:skaða
- skaða
- 1. að, [see skeðja; Engl. scathe; O. H. G. skadon; Germ. schaden; Dan. skade]:—to scathe, hurt, in old writers impers. to take hurt, be scathed; ekki skal þik í skaða, Ld. 212; þig skaðar ekki, frændi, ef ek einn mæli þetta, Fb. ii. 194; má ok vera at skikkjuna skaði ekki, Fms, ii. 279; bætti hann þat, svá at ekki skaðaði, vii. 158.
- skaða
- 2. u, f. a bird, Dan. skade, Edda (gl.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pers.
- person.
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)