Skái
Słownik staronordyjski - skái
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skái"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skái
- a, m. relief, of pain; ok þótti henni nekkverr skái verða á hverju dægri á sínum mætti, Bs. i. 352; varð engi skái á hans meini, 336; var fyrst með ská (= skáa acc.), it was at first with some relief, Þiðr. 248; cp. skána, skárri.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)