Skái

Słownik staronordyjski - skái

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skái"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skái
a, m. relief, of pain; ok þótti henni nekkverr skái verða á hverju dægri á sínum mætti, Bs. i. 352; varð engi skái á hans meini, 336; var fyrst með ská (= skáa acc.), it was at first with some relief, Þiðr. 248; cp. skána, skárri.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

acc.
accusative.
cp.
compare.
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back