Skálm-öld

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skálm-öld" (lub skálm-ǫld)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skálm-öld (skálm-ǫld)

f. the ‘sword-age,’ Vsp. 46; at margir góðir menn mundu verða drepnir í s. þeirri, Clem. 28.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skálm-öld może być bardziej dokładnie napisane jako skálm-ǫld.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᛚᛘ-ᚢᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich