Skap-fátt
Słownik staronordyjski - skap-fátt
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skap-fátt"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skap-fátt
- n. adj., in the phrase, e-m verðr s., to lose one’s temper, Eb. 198, Ísl. ii. 321, Þorf. Karl. 220, Grett. 116.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᛒ-ᚠᛅᛏᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)