Skarfr
Słownik staronordyjski - skarfr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skarfr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo skarfr może oznaczać:skarfr
- skarfr
- m. [Shetl. scarf; Scot. scart]:—properly the green cormorant, pelicanus graculus, l., Edda (Gl.); topp-skarfr, the crested cormorant, p. ater capite cristato, Eggert Itin. 554; díla-skarfr, the common cormorant, p. carbo, l., Eggcrt Itin. 556, passim: also of other sea-fowl, grá-s., the grey gull, larus canus, l., Eggert Itin. 555:—as a nickname, Dropl. 21, Landn., Dipl. ii. 5.
- skarfr
- II. freq. in local names, Skarfa-klettr, Skarfa-hóll. skarfa-kál, n., botan. cochlearia, scurvy-grass, Eggert Itin. 321, a plant which grows on rocky sea-shores, good against scorbutic diseases.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᚱᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- Scot.
- Scottish.
- botan.
- botanically.
- freq.
- frequent, frequently.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Dropl.
- Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Itin.
- Itinerarium or Travels of Eggert Ólafsson, 1772.
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)