Skarn
Słownik staronordyjski - skarn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skarn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skarn
- n. [Dan. skarn; cp. Gr. σκώρ, σκατός], dung; einn ók skarni á hóla, Nj. 67: grime, dirt, freq. in mod. usage, þvo af sér skarnið. skarn-sækinn, adj. shewing dirt: skörnugr, adj. dirty.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- freq.
- frequent, frequently.
- Gr.
- Greek.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Nj.
- Njála. (D. II.)