Skelfr
Słownik staronordyjski - skelfr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skelfr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skelfr
- adj. trembling, Al. 76, Fas. ii. 192; ó-skelfr, undaunted, Fb. ii. 8, 351: compar., at ek skula tala lægra eðr skelfra, with a lower or more faltering voice, 296.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛚᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- compar.
- comparative.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)