Skellr
Słownik staronordyjski - skellr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skellr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skellr
- m., pl. skellir, a loud splash; er hann heyrði skellina, the splash of one diving, Fær. 172: a smiting, beating, sá hlaut skellinn er skyldi, Nj. 141; hón skell um hlaut fyrir skillinga, Þkv. 32: rass-s., a flogging behind.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)