Skilinn
Słownik staronordyjski - skilinn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skilinn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skilinn
- adj. [skilja; Scot. skeely], distinct; skilin orð, clear, distinct words, Hm. 135; tala hátt ok snjallt ok skilit, Konr. 56; svá skýrt ok skilit, Bs. ii. 16; til þess at þá verði skilnari frásögnin, Róm. 108; snjallr ok skilinn í öllu framferði, Mar.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛚᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- m.
- masculine.
- Scot.
- Scottish.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Konr.
- Konráðs Saga. (G. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)