Skjaldar-jötunn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjaldar-jötunn" (lub skjaldar-jǫtunn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skjaldar-jötunn (skjaldar-jǫtunn)

m. ‘shield-giant,’ a war-engine, Sks. 430.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skjaldar-jötunn może być bardziej dokładnie napisane jako skjaldar-jǫtunn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛅᛚᛏᛅᚱ-ᛁᚢᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich