Skjóplask
Słownik staronordyjski - skjóplask
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjóplask"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skjóplask
- að, dep., not to be spelt skjöplast, as is seen both from the spelling of the vellum (o, not au, or ), and also from the mod. popular form skjátla, which is a corruption from skjápla, a form which occurs in Norske Saml. v. 158:—to be upset, fail, at eigi skjóplisk, Sks. 86 new Ed.; at engi skjóplisk í einorðinni við annan, Ó. H. 6l; svá at aldri skjóplaðisk (skjöpl- Ed.) okkur vinátta, Fms. vii. 64; kvað Sigmundr hann skjóplaz (skjöpl- Ed.) hafa í ferðinni til Noregs, ii. 114; mun Óðinn vilja skjóplaz í sigrgjöfinni við mik, Fas. i. 380; aldri síðan skal ek skjóplask í yðvarri þjónustu, Fms. via. 369.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚢᛒᛚᛅᛋᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dep.
- deponent.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)