Skjót-kjörinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjót-kjörinn" (lub skjót-kjǫrinn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skjót-kjörinn (skjót-kjǫrinn)

part. soon chosen, Fms. ii. 79, Fas. ii. 188.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skjót-kjörinn może być bardziej dokładnie napisane jako skjót-kjǫrinn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚢᛏ-ᚴᛁᚢᚱᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich