Skjót-orðr
Słownik staronordyjski - skjót-orðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjót-orðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skjót-orðr
- adj. quick-spoken, ready of tongue, Bjarn. 14, Nj. 38, Ó. H. 113, 201.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚢᛏ-ᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)