Skjótaðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjótaðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skjótaðr

part. mounted, furnished with a horse or vehicle (skjótr, m.); þó ek sé verr skjótaðr, en hann fyrir vanheilsu sökum, although I am less well mounted, Fms. vii. 275.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚢᛏᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich