Skóð
Słownik staronordyjski - skóð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skóð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skóð
- n. [skaði and skóð point to a lost strong verb], scathe, bale, a noxious thing; hjálma skóð, randar s., skjaldar s., the scathe of helmets, of shields, i. e. a weapon; mær skóð, the bright weapons, Hallfred; Hildar s., id.: in compds, ben-skóð, víg-s., val-s., remmi-s., i. e. weapons, Lex. Poët.; the word is only used in poetry.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- i. e.
- id est.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.