Skóð

Słownik staronordyjski - skóð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skóð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skóð
n. [skaði and skóð point to a lost strong verb], scathe, bale, a noxious thing; hjálma skóð, randar s., skjaldar s., the scathe of helmets, of shields, i. e. a weapon; mær skóð, the bright weapons, Hallfred; Hildar s., id.: in compds, ben-skóð, víg-s., val-s., remmi-s., i. e. weapons, Lex. Poët.; the word is only used in poetry.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
i. e.
id est.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back