Skógar-högg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skógar-högg" (lub skógar-hǫgg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skógar-högg (skógar-hǫgg)

n. [Dan. skov-hugst], tree-felling, Grág. ii. 295, Vm. 80.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skógar-högg może być bardziej dokładnie napisane jako skógar-hǫgg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚴᛅᚱ-ᚼᚢᚴᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich