Skóggangs-sök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skóggangs-sök" (lub skóggangs-sǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skóggangs-sök (skóggangs-sǫk)

f. a case of outlawry, Grág. i. 3, 58, ii. 229, Nj. 88.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skóggangs-sök może być bardziej dokładnie napisane jako skóggangs-sǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚴᚴᛅᚾᚴᛋ-ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich