Sköllóttr
Słownik staronordyjski - sköllóttr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sköllóttr" (lub skǫllóttr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sköllóttr (skǫllóttr)
- adj. [skalli; Dan. skaldet], bald, Háv. 41 new Ed., Eg. 84, Ld. 274 (v. l.), Fms. vi. 302 (v. l.), passim.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sköllóttr może być bardziej dokładnie napisane jako skǫllóttr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᛚᛚᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- Dan.
- Danish.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)