Sköp

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sköp" (lub skǫp)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sköp (skǫp)

n. pl. weird, fate; see skap.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sköp może być bardziej dokładnie napisane jako skǫp.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᛒ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich