Skör

Słownik staronordyjski - skör

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skör" (lub skǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo skör może oznaczać:skör

skör (skǫr)
f., gen. skarar, [skara], a rim, edge; allt út að skörinni, the rim of ice, Eb. 236; víða um ísinn … þeir lendu útan at skörinni, Fms. viii. 404: = tjald-skör, hljóp konungr ór lyptingunni, var hann svá reiðr at hann hljóp út um skarirnar, Fas. i. 373; spretta skörunr, ii. 187, 206, Bs. ii. 108: the phrase, skríða til skarar, to slide to the very edge, to fight it out, Sd. 189; skal nú til skarar skríða með okkr Knúti bróður mínum, Fms. xi. 15, the metaphor prob. from running or racing to the edge of the ice.
skör (skǫr)
2. the joints in a ship’s planking, see skara and skarsúð; þá er skipit hljóp af stokkunum bilaði í skarar nökkurar, Fms. viii. 196; húfr skörum hvelfðr, a hull covered with skarar, vi. (in a verse); þunn skör, the thin planks, Lex. Poët.
skör (skǫr)
3. a row of benches or steps; it appears from this word that in the ancient halls the seats sloped upwards, in tiers, as in a theatre; skyldi sá sitja á skörinni fyrir hásætinu, on the bench next before the high seat, Hkr. i. 49; sitja í hásæti, skör lægra enn konungr, one bench, one step lower, Fms. i. 7, Fb. ii. 137; sem hann er lauss, þykkir honum skör rýmra, Fas. ii. 225; var konungr í sömu stofu ok sömu skör um vetrinn, Fms. x. 1, v. l.; fót-skör, a foot-stool; or skör fóta = fótskemill.
skör (skǫr)
4. = skari (better skor), Þiðr. 288, 291, 311, 350.
skör (skǫr)
5. the hair, prob. from being cut so as to make a rim round the head, cp. brúna-skurðr: skör nam at dyja, Þkv. i; skör var fyrir enni, hair cut into a forelock on the forehead, Rm. 15; skör jarpa, Hðm. 21; skarar jarpar, Gkv. 2. 19; þær skálar er und skörum vóru, Vkv. 23, 33; döglings skör dreyra runna, his gory locks, Gkv. 1. 13; alda gengr of skör drengjum, Kormak; háfjall skarar, skarar fjall, skarar haugr, the high mount of the hair, the ‘knoll of the hair,’ = the head,m. 23, Hkr. i. (in a verse), Lex. Poët.: skör is used of men’s hair only, not of women, hence in the law, ef kona klæðisk karlklæðum eða skerr sér skör, eða ferr með vápn, þat varðar fjörbaugs-garð, Grág. i. 358: the word is obsolete in prose, except Grág. l. c., or in the saying, skömm eru skarar lýtin, cp. Mkv. 19: and in the phrase, mun Guðrún eiga at búa um rauda skör Bolla, G. will have to dress B.’s gory locks, Ld. 244; cp. vinna skarar rauðar, Ó. H. (in a verse); svá segir mér hugr um at rautt mun sjá í skörina, my mind tells me that there will be bloody locks, Valla l. 210: skapa skor (i. e. skör?) ok jafna ú-jafnað, to shape the cut, and make even the uneven, Fbr. 16 new Ed., skarar-fagr, adj. fair-haired, Fms. x. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skör może być bardziej dokładnie napisane jako skǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
gen.
genitive.
n.
neuter.
prob.
probably.
l.
line.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
adj.
adjective.
cp.
compare.
i. e.
id est.
L.
Linnæus.
l. c.
loco citato.
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hðm.
Hamðis-mál. (A. II.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Mkv.
Málshátta-kvæði. (A. III.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Valla L.
Valla Ljóts Saga. (D. II.)
Vkv.
Völundar-kviða. (A. II.)
Þkv.
Þryms-kviða. (A. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back