Skortr
Słownik staronordyjski - skortr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skortr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skortr
- m. a shortness, want; sitja fyrir skort, Hrafn. 9; engum skort eðr þurð, Fms. iv. 162; frama-skortr, Fb. ii. 296; bú-skortr, fé-s., orða-s., lack of words, Gd.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚱᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)