Skotar
Słownik staronordyjski - skotar
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skotar"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skotar
- m. pl. the Scots: Skot-land, n. Scotland, Landn., Fms., passim: Skotzkr, adj. Scottish, Ld. 12, 274, Eg. 266, Landn. 112. ☞ In some passages of the Landn. Skotar and Skotland seem to be used of the Irish and Ireland. skota-kollr, m. a nickname, Landn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᛏᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)