Skrín-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skrín-görð" (lub skrín-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skrín-görð (skrín-gǫrð)

f. a shrine-making, Bs. i. 134, 325.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skrín-görð może być bardziej dokładnie napisane jako skrín-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚱᛁᚾ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich