Skrök-berendr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skrök-berendr" (lub skrǫk-berendr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skrök-berendr (skrǫk-berendr)

part. pl. tellers of fables, Ad. 2.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skrök-berendr może być bardziej dokładnie napisane jako skrǫk-berendr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚱᚢᚴ-ᛒᛁᚱᛁᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich