Skrök-váttr
Słownik staronordyjski - skrök-váttr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skrök-váttr" (lub skrǫk-váttr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skrök-váttr (skrǫk-váttr)
- m. a false witness, N. G. L. i. 32, Jb. 441, Fas. iii. 157, Hom. 20.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skrök-váttr może być bardziej dokładnie napisane jako skrǫk-váttr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚱᚢᚴ-ᚢᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)