Skvaldr

Słownik staronordyjski - skvaldr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skvaldr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skvaldr
n. [Dan. skvalder; Swed. sqvaller], a squalling, bawling, Fms. iv. 112, vi. 287, Bárð. 176.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᛅᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Dan.
Danish.
n.
neuter.
Swed.
Swedish.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back