Sleikja
Słownik staronordyjski - sleikja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sleikja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sleikja
- ð and t, [Dan. slikke; Lancashire slaak; cp. Engl. lick, American slick, Germ. lecken; Lat. linguere; Gr. λείχειν]:—to lick, Stj. 601, Al. 166, n. G. l. iii. 258; kýrin sleikti steinana, Eb. 316; hón (the cow) sleikti hrímsteina er saltir vóru, Edda 4; s. blótbolla sína, Fms. ii. 309 (x. 353); s. sár, Greg. 23; þar kómu hundar og sleiktu hans sár. Luke xv. 21: with dat., Fms. viii. 410; s. um e-t, Eb. 320; var-at af vöru, sleikti um þvöru, Fs. 159.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛚᛁᛁᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)