Slöngvir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "slöngvir" (lub slǫngvir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

slöngvir (slǫngvir)

m. one who slings away, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego slöngvir może być bardziej dokładnie napisane jako slǫngvir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛚᚢᚾᚴᚢᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich