Smjör-kengr
Słownik staronordyjski - smjör-kengr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "smjör-kengr" (lub smjǫr-kengr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- smjör-kengr (smjǫr-kengr)
- -kollr, -kringr, -magi, -reðr, m. nicknames, Landn. 211, Rd. 260, Fms. viii. 396, ix. 29, 40.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego smjör-kengr może być bardziej dokładnie napisane jako smjǫr-kengr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛘᛁᚢᚱ-ᚴᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Rd.
- Reykdæla Saga. (D. II.)