Snauta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "snauta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

snauta

að, = snáfa, Korm. (in a verse); snautaðú sjálfr eptir þeim, þú dofni hundr, go for them thyself, thou lazy dog! Fjölnir ii. 57.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚾᛅᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich