Snöfr-ligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "snöfr-ligr" (lub snǫfr-ligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

snöfr-ligr (snǫfr-ligr)

adj., see snæfrligr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego snöfr-ligr może być bardziej dokładnie napisane jako snǫfr-ligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚾᚢᚠᚱ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich