Söfn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "söfn" (lub sǫfn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

söfn (sǫfn)

m. = svefn, q. v.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söfn może być bardziej dokładnie napisane jako sǫfn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚠᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich