Sög

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sög" (lub sǫg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sög (sǫg)

f., gen. sagar, pl. sagar, [saga; A. S. saga; Engl. saw; Dan. sav]:—a saw, passim in mod. usage. saga-tenn, f. pl. saw-teeth. Stj. 77.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sög może być bardziej dokładnie napisane jako sǫg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich