Söggr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "söggr" (lub sǫggr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

söggr (sǫggr)

adj. [saggi], dank, wet.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söggr może być bardziej dokładnie napisane jako sǫggr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚴᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich