Sögu-ljóð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sögu-ljóð" (lub sǫgu-ljóð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sögu-ljóð (sǫgu-ljóð)

n. pl. epic lays, Hkr. (pref.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sögu-ljóð może być bardziej dokładnie napisane jako sǫgu-ljóð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚴᚢ-ᛚᛁᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich