Sök-vörn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sök-vörn" (lub sǫk-vǫrn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sök-vörn (sǫk-vǫrn)

f. = sakvörn (q. v.), Nj. 232.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sök-vörn może być bardziej dokładnie napisane jako sǫk-vǫrn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚴ-ᚢᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich