Sölva-nám

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sölva-nám" (lub sǫlva-nám)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sölva-nám (sǫlva-nám)

n. samphire-picking; s. ok þangskurð eiga Gaulverjar, Vm. 18.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sölva-nám może być bardziej dokładnie napisane jako sǫlva-nám.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛚᚢᛅ-ᚾᛅᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich