Söndugr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "söndugr" (lub sǫndugr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

söndugr (sǫndugr)

adj. [sandr], sandy, Stj. 96, Fms. vi. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söndugr może być bardziej dokładnie napisane jako sǫndugr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᛏᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich