Söng-bók
Słownik staronordyjski - söng-bók
Znaczenie staronordyjskiego słowa "söng-bók" (lub sǫng-bók)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- söng-bók (sǫng-bók)
- f. a song-book, chant-book, missal, Vm. 15, 47, 55; söngbókar skrá, Pm. 24.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söng-bók może być bardziej dokładnie napisane jako sǫng-bók.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᚴ-ᛒᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Pm.
- Pétrs-máldagi. (J. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)