Söng-list

Znaczenie staronordyjskiego słowa "söng-list" (lub sǫng-list)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

söng-list (sǫng-list)

f. music, Stj. 45, 86, Bs. i. 220, 239 (en einn sæmiligan prestmann er Rikini hét, kapalin sinn, fékk hann til at kenna sönglist ok versa-görð).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söng-list może być bardziej dokładnie napisane jako sǫng-list.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᚴ-ᛚᛁᛋᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich