Söng-skrá

Znaczenie staronordyjskiego słowa "söng-skrá" (lub sǫng-skrá)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

söng-skrá (sǫng-skrá)

f. a music-book, Pm. 98.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söng-skrá może być bardziej dokładnie napisane jako sǫng-skrá.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᚴ-ᛋᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich