Sönnun

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sönnun" (lub sǫnnun)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sönnun (sǫnnun)

f. a proof, evidence; see sannan.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sönnun może być bardziej dokładnie napisane jako sǫnnun.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᚾᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich