Spík
Słownik staronordyjski - spík
Znaczenie staronordyjskiego słowa "spík"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- spík
- f., pl. spíkr, [Engl. spike; Dan. spig], a spike, sprig; fjala-spíkr, board-splinters, Pr. 415; skyldi ek sundr bjóta hverja spík er í þeim er, Mirm. 70: in mod. usage of a thin worn-out scythe, ljá-spík, Ísl. Þjóðs. i. 11; hann hafði aldri annan ljá en spíkina álf konu-naut, 12.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᛁᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.
- Mirm.
- Mirmants Saga. (G. II.)