Spöruðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "spöruðr" (lub spǫruðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

spöruðr (spǫruðr)

m. a sparer. Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego spöruðr może być bardziej dokładnie napisane jako spǫruðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚢᚱᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich