Spott

Znaczenie staronordyjskiego słowa "spott"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

spott

n. (spottr, m.; drag öngan spott at oss, Nj. 16; þeim þótti þetta spottr einn, Fms. viii. 437); [Dan. spot; Germ. spott]:—‘sport,’ mock, scoff, Fms. vi. 156; mart annat spott görðu þær Norðmönnum, 253; verða fyrir spotti, 209; spott ok háð, Nj. 66; með spotti, Fms. i. 15; hafa e-t at spotti, viii. 10; svara skætingu ok spotti, Glúm. 363.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚢᛏᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich